شبکه اجتهاد: ائمه معصومین(ع) پیشوایان راستین و حجت‌های خدا در زمین هستند و هر کدام از آن بزرگواران، در زمان خود، طبق شرایط و اوضاع و امکانات و مصلحت اسلام و مسلمین و امر خداوند، کاری را که به صلاح اسلام و حفظ آن باشد انجام دادند و اثر همه آنها این بود که دین اسلام و زحمات چندین ساله پیامبر اکرم(ص) حفظ شده است و در آینده نیز حفظ خواهد شد. پنجمین امام ما شیعیان اثنا عشری، حضرت امام محمّد باقر(ع) است که از سوی جَدّ بزرگوارش پیامبر اعظم(ص) به «باقر العلوم»[شکافنده علوم و دانشها] ملقّب گردید. دوران زندگانی آن حضرت با فراز و نشیب خاصی روبرو بود. آن حضرت در سال ۱۱۴ هجری به دستور هشام بن عبدالملک اموی در مدینه به شهادت رسید و در قبرستان بقیع مدفون گشت. این نوشتار کوتاه به قلم حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی پیرامون شخصیت و جوانب مختلف زندگانی امام محمد باقر (علیه السلام) و فعالیت‌ها و شیوه‌های آن بزرگوار در برخورد با مسائل فرهنگی و سیاسی و اجتماعی پیش رویتان قرار می‌گیرد.
۱- ولادت نورانی
ولادت حضرت امام محمد باقر(ع) را، نخسین روز ماه رجب سال ۵۷ هجری و عده‌‌‌ای از مورّخین در سوّم ماه صفر سال ۵۸ هجری گفته اند. پدر بزرگوارش «امام علیّ بن حسین بن علیّ بن ابی طالب علیهم السلام» معروف به سجّاد(ع) و مادرش «فاطمه» معروف به امّ عبدالله(دختر امام حسن مجتبی علیه السلام) است که امام صادق(ع) درباره ایشان فرمود: “فاطمه، صدّیقه‌‌‌ای است که در میان فرزندان حسن بن علیّ(ع) بی نظیر است”. حضرت امام محمّد باقر(ع) که از سوی جدّ بزرگوارش پیامبر اکرم(ص) به «باقر العلوم»[شکافنده علوم و دانشها] ملقّب گردید. (۱)
۲ – شاهد حادثه کربلا
امام باقر(ع) بیش از سه سال از عمر خویش را در حالی که کودکی خردسال بود در عصر جدّش امام حسین(ع) گذراند و در آغاز زندگی خویش از نزدیک، حادثه خونین، اسفناک و تاریخی کربلا را شاهد بود. یعقوبی نقل می‌کند که حضرت باقر(ع) فرمود: “هنگامی‌که جدّم حسین بن علیّ(ع) به شهادت رسید، من چهار ساله بودم و شهادت آن حضرت و آنچه که در آن روز بر ما گذشت را به یاد دارم… .” (۲)
۳- امامت و رهبری جامعه
امام باقر(ع) در خلال امامت پدر بزرگوارش حضرت زین العابدین(ع)، از شاخسار رسالت و علوم و معارف نبوی(ص) بهره‌ها برد و در دامن پاک خاندان وحی و امامت پرورش یافت تا در آینده، مسئولیت رهبری و هدایت جامعه اسلامی‌و بشری را به عهده گیرد. جابر بن عبّدالله انصاری، صحابی گران قدر رسول خدا(ص) می‌گوید: “پیامبر اکرم(ص) به من فرمود: تو آن قدر عمر می‌کنی تا یکی از فرزندان مرا از نسل حسین(ع) ملاقات خواهی کرد. او را «محمّد» می‌نامند، وی علم دین را کاملاً موشکافی می‌کند، هنگامی‌که او را دیدی سلام مرا به او برسان”. دانشمندان هم عصر آن حضرت، سخنان شگفت انگیزی از علوم و دانش‌های امام(ع) را نقل کرده اند که در کتاب‌های حدیثی و تاریخی ضبط شده است. (۳)
ادامه در لینک اصلی